"Potato"

Kanskje ein litt misvisande tittel, men det e altså ein av mange geniale one-linere i den smågeniale "actionfilmen" Transporter 2. Tror dette e ein film som e lett å misforstå. Hvis du sette deg ner og tror dus ka få ein god og spennande actionfilm, så blir du nok veldig skuffa. Dette e ein slags parodi på de goe gamle actionfilmane me huske fra 80- og 90-tallet. Og det gjør han heilt glimranda. Alle elementene e med og de e tatt heilt ut t det ekstrema. Hovedpersonen, Frank Martin, snakke jo omtrent bare i ein-stavelser. Han e selvfølgelig ein karatemester av galaktiske proporsjoner og kjøre bilen som om den va ein del av han sjøl. Bilen e selvfølgelig lagt av sånn black-uknuselig-box-fra-fly-materiale. Han e leid inn som privatsjåfør for ungen t ein høytrangerande politisk skikkelse. Ungen blir kidnappa. Frank blir sint.

Ikkje noge dveling med følelselada scener i denne filmen. To sekund med grining - kryssklipp t litt slåssing ellar bilkjøring. Skuespillet e jo så som så, men det passe bare perfekt inn i den ironiske profilen. Portretteringå av badguyså e bare heilt utrolig! Ein medisiner utdanna på universitetet i Sibir. Ei "Bertine Zetlitz på ein bad trip".
Og ein kleine "ricky martin goes samurai"-wannabe som står bak det heila. Det e faktisk vanskelig å beskriva det absurd "dårliga" (sette det i hermetegn siden det e så dårligt at det faktisk blir fantastisk) plottet. Det e ein mixdown av alle dårlige klisjéer fra actiongenren.

Dette e ein film som lett havne i ein av to grøfter. Enten hate du an fordi det e ein elendig, klisjéfylt og dårlig actionfilm. Ellar ser du ironien i det heila og elske an.